Параґраф 22, значыт суспільна ремонтова діяльніст Надсаня і Маґурича на лемківскых цмонтерях – стріча з Шымоном Моджеєвскым.
19.02.2017, год. 17:00, Центр Культуры ім. Б. І. Антонича в Ґорлицях
Шымон Моджеєвскі – голова стоваришыня Маґурич, сучасний польскій каменяр, займує ся головні ремонтуваньом памятників выбраныма консерваторскыма техніками.
Маґурич – 20 років суспільной праці на лемківскых цмонтерях. Маґурич то єдночасьні люде, ідеа, стоваришыня, назва горы і веце як 2000 памятників выремонтуваных протягом 30 років без парусот осіб на 136 цмонтерях (украіньскых, польскых, жыдівскых і німецкых) в 4 державах, але головні в полудньово-східній Польщи, на давній Бойківщыні, Лемківщыні і Розточу. Выріс в 1997 році з „Надсаня”, суспільной ремонтовой акциі, веденой од 1987 рока през Станіслава Криціньского в Бєщадах і Нискым Бескиді під оком консерватора, проф. Януша Смазы. До феномену треба зарахувати факт, же през 30 років, рік за роком, громадят ся на полишаных цмонтерях люде готовы до долгой, часами тяжкой праці, яка має на ціли – без обзераня ся на політыку ци реліґію – привернути памят, спіліснуваня і пошану. Наперед 31 сезону суспільных робіт на цмонтерях (головні украіньскых) оповіме Вам, як переконати ся, же „цмонтері полны сут люди, без котрых сьвіт не міг бы існувати” (за Гайнріх Боль, „Ірляндзкій денник”).
– – – – – – – – – – – – – – – – –
Paragraf 22, czyli społeczna Działalność remontowa Nadsania i Magurycza na cmentarzach łemkowskich – spotkanie z Szymonem Modrzejewskim.
19.02.2017, godz. 17:00, Centrum Kultury im. B. I. Antonycza w Gorlicach
Szymon Modrzejewski – szef stowarzyszenia Magurycz, współczesny polski kamieniarz, zajmuje się głównie remontowaniem nagrobków z użyciem wybranych technik konserwatorskich.
Magurycz – 20 lat społecznej pracy na łemkowskich cmentarzach. Magurycz to jednocześnie ludzie, idea, stowarzyszenie, nazwa góry i ponad 2000 nagrobków wyremontowanych w ciągu 30 lat przez kilkaset osób na 136 cmentarzach (ukraińskich, polskich, żydowskich i niemieckich) w 4 krajach, głównie zaś w Polsce południowo-wschodniej, na dawnej Bojkowszczyźnie, Łemkowszczyźnie i Roztoczu. Wyrósł w 1997 r. z „Nadsania”, społecznej akcji remontowej prowadzonej od 1987 r. przez Stanisława Krycińskiego w Bieszczadach i Beskidzie Niskim pod okiem konserwatora, prof. Janusza Smazy. Do fenomenu należy zaliczyć fakt, że przez 30 lat, rok w rok, udaje się zgromadzić na cmentarzach pozbawionych opiekunów wskutek wysiedleń i eksterminacji, ludzi gotowych do żmudnej, czasami ciężkiej pracy mającej na celu – bez oglądania się na politykę czy religię – przywracanie pamięci, współistnienie i szacunek. W przeddzień 31 sezonu społecznych prac na cmentarzach (głównie ukraińskich) opowiemy Państwu o tym jak przekonać się, że „cmentarze pełne są ludzi, bez których świat nie mógłby istnieć” (za: Heinrich Böll, „Dziennik irlandzki”).
